بومی گرایی در شعر شاعران معاصر خوزستان

شعر خوزستان و ادبیات آن در پیوند با محیط منحصر به فرد آن قرار دارد. شعر این منطقه با توجه به تعلقات اقلیم گرایانه شاعران، دارای عناصر بومی زیادی است که ما را با نوع خاصی از شعر روبرو می کند که با بررسی آن از یک سو می توان با عناصر بومی خوزستان بیشتر آشنا گردید و از سوی دیگر وارد جریان و شیوه ی شاعری خاصی می شویم که هر شاعر بر اساس روحیات خود به سرودن اشعاری پرداخته و عناصر اقلیمی را با ظرافت خاصی وارد شعر خود کرده است. در این پایان نامه، فصل آغازین را به ذکر کلیات پرداختیم که خواننده تصویری کلی از این پژوهش را به دست بیاورید. در فصل دوم نیز به معرفی زیست بوم خوزستان پرداخته ایم. فصل سوم این پژوهش را به بررسی شعر بومی معاصر اختصاص داده ایم و در فصل چهارم به نمودهای بومی گرایی در شعر شاعران بومی گرای برجسته معاصر فارسی اشاره نموده ایم. در فصل پنجم نگاهی داشته ایم به شعر معاصر خوزستان و سر انجام در فصل ششم و آخر وارد مبحث اصلی پژوهش می شویم؛ در این فصل به صورت مفصل به معرفی شاعران بومی گرای حوزستان و بررسی اشعارشان از نظر وجود عناصر و مظاهر بومی، پرداخته ایم، در پایان نیز به نتیجه ای که از این پایان نامه حاصل کرده ایم، اشاره نموده ایم،